Reis door het zuiden van Australië, inclusief Tasmanië

Het was zoals verwacht een lange zit naar Sydney. Gelukkig konden we er in Dubai voor een uurtje uit. In Sydney traditionele zaken bezocht, zoals The Operahouse, the Bridge en the Royal Botanic Garden. Australiërs (Aussies) zijn ontzettend vriendelijke mensen.

Van Sydney naar Canberra

De auto opgehaald bij Hertz. De weg van Sydney naar Canberra, de hoofdstad van Australië, gaat door verschillende natuurparken. Prachtige natuur, allemaal eucalyptusbomen. De meeste hebben nog sporen van branden. De stammen zijn veelal zwartgeblakerd, maar ze zitten wel vol blaadjes. Mooie weg, maar na 100 km wordt hij gevaarlijk saai. Om de vijf kilometer word je dan ook gewaarschuwd voor wegzakken en verlies van concentratie.

In Canberra hebben we een bezoek gebracht aan The Parliament House. Een schitterend en modern complex, net buiten het centrum. Het interieur is werkelijk prachtig. De centrale hal heet niet voor niets the marble foyer. De trappen, muren en pilaren zijn van marmer. Heel indrukwekkend. In het gebouw is aan de ene kant de senaat en aan de andere kant the house of representatives. Deze zalen zien er precies zo uit als het Britse parlement. 

De volgende dag door de Snowy Mountains naar Merimbula, een toeristische kustplaats waar vooral gevist en gesurft wordt. We hebben hier een wandeling gemaakt langs de rivier de Merimbula, dit is  een mangrove gebied. Hartstikke leuk, tussen de luchtwortels barst het van de krabbetjes, visjes, slakken en mosselen en ander klein spul.

Daarna weer en route, naar Lakes Entrance. We zijn hier twee nachten gebleven. Mooie omgeving, prachtige meren. Eigenlijk zijn het de uitlopers van rivieren, die langs de kust meanderen en zo langgerekte meren vormen. We zijn hier naar Raymond Island gegaan, een eilandje dat tegenover Payneville ligt. Op dit eilandje barst het van de koala’s. In heel veel eucalyptusbomen zitten of liggen die beestjes te maffen. In deze hele omgeving zijn ook heel veel papegaaiachtigen: kaketoes, lorries en grote parkieten. Die beestjes kunnen een geweldig kabaal maken.

Phillip Island

De rit naar Phillip Island was prachtig, door een wisselend landschap van bossen, uitgestrekte glooiende velden, soms met vee en hier en daar een boerderij. Eigenlijk het landschap van Australië dat ik me altijd heb voorgesteld. Phillip Island is een groot natuurpark met veel attracties. We zijn naar the Nobbies gegaan (de zuidwest punt) en hebben daar een wandeling gemaakt langs de kust. Dit is een plek waar veel pinguïns nestelen. We hebben er ook een flink aantal gezien. De kust is hier erg ruig, adembenemend, zoals de golven op de kust beuken. Na de Nobbies zijn we naar Pyramid Rocks gegaan en hebben daar ook een wandeling gemaakt langs de kust.

Van Melbourne naar Adelaide

Melbourne heeft, als je haar nadert vanuit het oosten via de snelweg, een indrukwekkende skyline. Het was knap geregeld dat we een kamer hadden in het midden van het centrum van Melbourne. Er was namelijk een muziekfestival en de Grand Prix werd gereden. Hierdoor was het behoorlijk lastig een kamer te organiseren.  We hadden nu dan een piepklein kamertje. Prima, maar alles was miniatuur.

Het verkeer in de bruisende stad Melbourne is dramatisch. Het is dus erg praktisch dat het openbaar vervoer in het centrum gratis is. Bijzonder is dat traditionele oude Britse gebouwen, zoals stations, het stadhuis, kathedralen volledig worden ingesloten door enorme hoge wolkenkrabbers met de meest wonderlijke vormen. Er zijn wel erg veel daklozen, en dat is ontluisterend.

Great Ocean Road

Na Melbourne zijn we over The Great Ocean Road naar Apollo Bay gereden. Bij helder weer is de kustweg adembenemend; prachtige zee en soms stukken regenwoud. Apollo Bay ligt in The Great Otway National Park. Een regenwoud vol gumtrees en enorme varens van meer dan 6 meter hoog.

De volgende dag weer op weg via de Great Ocean Road. Eerst weer door regenwoud en uiteindelijk weer langs de oceaan. Helaas niet zo zonnig als gisteren en dat was jammer vanwege het bezoek aan The Twelve Apostles. Deze steenformaties tussen Princetown en Port Campbell zijn een bijzondere toeristische attractie, verspreid over een afstand van ongeveer 6 kilometer.  

The Grampians

Maandag naar Halls Gap, een plaatsje midden in een groot nationaal park The Grampians. Hier is het weer een schitterende omgeving om te wandelen en dat hebben we dan ook heel veel gedaan. Sommige wandelingen waren best stevig zoals die naar de MacKenzie falls en The Pinnacle, een uitzichtpunt boven op de top van een berg.

We hebben Brambuk bezocht, een cultureel centrum over de Aboriginals. Het is triest als je ziet en leest wat er met dit volk is gebeurd. Hebzucht, arrogantie en waarschijnlijk ook onwetendheid hebben er toe geleid dat in begin 19^e eeuw 98% van de stammen die in deze omgeving woonden zijn gedood. Niet alleen door geweld, maar ook door westerse ziektes enz.

Victoria

De reis van Halls Gap naar Mildura was lang en nogal saai. Toen we de Grampians verlieten kwamen we in de graanschuur van Victoria terecht. Honderden kilometers kaarsrechte wegen dwars door stoppelvelden. Maar Mildura is een leuke plaats. Uitermate vriendelijke mensen in het motel. Hier een wandeling gemaakt langs de rivier de Murray.

Barossa Valley

Aan het einde vand de weg van Mildura naar Barossa Valley kwamen de eerste wijngaarden in zicht. Tientallen kilometers aaneengesloten druivenstruiken. Barossa Valley is een lieflijke omgeving. Glooiende heuvels, uiteraard met veel druivenstruiken, maar ook veel verschillende soorten bomen langs de weg. En de plaatsjes zijn gezellig. Alle grote Australische wijnhuizen hebben hier hun thuis.  

Adelaide

Adelaide heeft een gezellig centrum en ook veel koloniale gebouwen. Ze is alleen niet zo druk als Melbourne en er zijn geen wolkenkrabbers. Er heerst een ontspannen sfeer en in de winkelstraten zijn overal muzikanten actief. De botanische tuin van Adelaide is werkelijk schitterend.

Naar Tasmanië

De volgende dag de auto ingeleverd op het vliegveld en per vliegtuig naar Tasmanië gereisd voor familiebezoek. Met hen hebben we het zuidelijke deel van Tasmanië bezocht, met Hobart als uitgangspunt. Prachtige natuurparken en andere natuurfenomenen. Zo zijn we naar Forest Bay gereden en onderweg de Tesselated Pavement bezocht. Wonderlijke opgedroogde stranden, door de wijze van opdrogen van de zoutkristallen en de wind lijkt het net of er een tegelvloer ligt, met even grote vierkante tegels. Verder natuurlijk een prachtige kustlijn met bijzondere steenformaties en tunnels zoals onder andere Blow Hole en Devils Kitchen. 

We hebben in Hobart ook Port Arthur bezocht. Dit is de mannengevangenis die is gesticht in 1830. De restanten en reconstructies geven een indringend beeld weer van hoe er toen met gevangenen werd omgegaan. We hebben ook een bezoek gebracht aan Mount Wellington. Hier heb je een geweldig mooi uitzicht op Hobart en het Estuarium van de Derwent River, waar Hobart aan ligt.

Tahune Forest

We zijn naar Tahune Forest geweest en daar een zogenaamde ‘airwalk’ gedaan, een wandeling door de toppen van de bomen. Tahune Forest is half regenwoud en half eucalyptus en huon pine woud. We hebben hier prachtige wandelingen gemaakt.  Ook zijn we naar Mount Field National Park geweest. Een schitterend natuurgebied, met mooie watervallen zoals de Russelfalls en de Horseshoe falls en enorme huon pines en eucalyptusbomen. We hebben de Tall Tree circuit gelopen en het wil wat zeggen dat de “Tassies” zelf spreken over Tall Trees. Die bomen zijn werkelijke giganten, ze halen met gemak de 80 meter.

Elke streek een eigen biotoop

Het bijzondere aan Tasmanië is dat elke streek, elk park, en elk niveau haar eigen biotoop heeft. Zo zijn we naar Lake Dobson geweest. Dit meer ligt ook in Mount Field National Park, op ongeveer 1000 meter hoogte. Beneden is er het regenwoud met grote varens en eucalyptusbomen, hoger komen er ook naaldbomen bij en verdwijnen de varens langzaam om uiteindelijk op een wat dorre hoogvlakte uit te komen, waar alleen lage leerachtige planten en struiken leven. Maar het meest bijzondere is de Pandini grove. Een gebied rondom Lake Dobson dat wel een heel bijzondere biotoop heeft. De Pandini is een unieke boom. Je kunt hem nergens mee vergelijken. Hij heeft hele harde, scherpe bladen, die afsterven en dan langs de stam blijven hangen. Alle bomen en struiken hebben in dit gebied harde, stekelige en dikke leerachtige bladeren. De eucalyptusbomen die er groeien en die hun bast kwijt zijn zijn koud en hard als steen.

Na vijf dagen Hobart  en omgeving zijn we naar Derwent Bridge gegaan en daar twee nachten geslapen in een cottage, een soort blokhut. Dit plaatsje dat in de Highlands ligt bestaat uit een hotel, een aantal cottages en een benzinepomp en ligt op vijf kilometer afstand van Lake St. Claire. Ook hier hebben we prachtige wandelingen gemaakt door regenwouden en langs het meer.

Noord Tasmanië

De kustlijn van Noord Tasmanië is prachtig, vooral bij helder weer. Deze kust wordt gekenmerkt door mooie baaien, met turquoise wateren en grillige stranden. Enkele tientallen kilometers van de kust is een mooi landschap, van boerenbedrijven in een glooiend terrein. Daarna beginnen de bergen. Hier hebben we een bezoek gebracht aan de “Leven Canyon”. Een mooie wandeling naar een uitzicht op een diepe kloof waardoor een stroompje loopt.

Vlak bij Penguin is het park Ferndene. En zoals de naam al zegt is het een varenbos. We hebben veel en grote varens gezien deze reis, maar nog nooit zulke enorme grote en hoge. Ik schat dat sommige van deze planten wel 10 meter hoog waren. Een bijzonder park.

Wat een schitterend avontuur was dit. Niet meer op vakantie, maar op reis!